Αν τα ρούχα που επιλέγουμε να φοράμε αποκαλύπτουν πολλά για την προσωπικότητά μας,
όπως όλοι γνωρίζουμε, έχουμε ποτέ αναρωτηθεί πόσα περισσότερα για το χαρακτήρα μας
αποκαλύπτει η διακόσμηση του σπιτιού μας;

Σπίτια διακοσμημένα με προσωπικές δημιουργίες, ζωγραφιές, συνθέσεις, πήλινα ή γυάλινα
αντικείμενα, αποκαλύπτουν ένοικο με υψηλό βαθμό αυτοπεποίθησης. Δεν έχει σημασία
πόσο συμβατικά, καλοφτιαγμένα ή αρεστά είναι αλλά ότι αντιπροσωπεύουν ένα κομμάτι
του εαυτού μας και αντανακλούν ένα κομμάτι της ψυχής μας.

Ένα γραφείο, όσο κομψό κι αν είναι, αν είναι άδειο δεν αποτελεί παρά ένα ακόμη έπιπλο
στο χώρο μας. Ένα γεμάτο γραφείο, όμως… Με χαρτιά, χάρτες, βιβλία, μολύβια,
σημειωματάρια, ένα «πολυάσχολο» γραφείο με άλλα λόγια, αποκαλύπτει ξεκάθαρα κι έναν
«πολυάσχολο», δημιουργικό άνθρωπο!

Θεματικά ντεκόρ τα οποία, ωστόσο, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική μας ζωή,
αντανακλούν έλλειψη αυθεντικότητας και αποκαλύπτουν μία κρυμμένη μας ανασφάλεια.
Φανταστείτε, λ.χ. έναν άνθρωπο που δεν ενδιαφέρεται για την τέχνη αλλά φορτώνει το
τραπεζάκι του σαλονιού με λευκώματα τέχνης ή κάποιον που δεν παίζει σκάκι αλλά έχει
μονίμως ένα στημένο στο κέντρο του σαλονιού…

Πολλές οικογενειακές φωτογραφίες των προγόνων, στα ράφια και στους τοίχους,
αποκαλύπτουν μία νοσταλγική διάθεση και μια τάση αναζήτησης εσωτερικής ηρεμίας και
ψυχικής ανακούφισης. Διόλου παράξενο στους τρελούς ρυθμούς που κυλάει η ζωή σήμερα.

Μικρές «ζεστές» γωνιές, σκούρα χρώματα και βαριές κουρτίνες αποτελούν ένδειξη
εσωστρέφειας και ανθρώπου που προτιμάει την ήσυχη ζωή. Αντίθετα, ανοιχτά σαλόνια, με
αντικριστούς καναπέδες και φωτεινά χρώματα υποδηλώνουν εξωστρέφεια. Από την άλλη,
«άδειοι» χώροι, με ελάχιστα έπιπλα και χωρίς διακοσμητικά στοιχεία μπορεί να εκφράζουν
αναποφασιστικότητα, φόβο για το λάθος ή τη δέσμευση.

Φυτά, ακατέργαστο ξύλο, υφάσματα από φυσικές ίνες στα έπιπλα, στις κουρτίνες, στα
χαλιά, αποκαλύπτουν όχι μόνο την οικολογική σας πλευρά αλλά και μία εσωτερική ανάγκη
να διατηρείτε μια φρέσκια ματιά.